Geldrop – De cirkel is rond voor Martin Woudstra (61 jaar) van het Anna. Hij begon op 1 januari 1998 als internist in dit ziekenhuis en neemt per 1 januari 2025 afscheid. Na bijna 27 jaar is het tijd om van zijn pensioen te genieten.
Toen Woudstra in het Anna begon, woonde hij in Amstelveen. ‘Ik moest opzoeken waar Geldrop lag’, vertelt hij lachend. Een vriend stelde hem gerust: ‘Martin, waar jij bent, is het altijd leuk.’ Dat bleek waar: samen met zijn gezin kon hij goed aarden. ‘Als ik nu in de Randstad ben, voel ik me een beetje benauwd door de drukte en krappe straatjes. Hier is het leven rustiger en de mensen zijn vriendelijk.’
Werk-privébalans
Zijn familie speelde een belangrijke rol in zijn carrièrekeuzes. Zo vond hij tijd met zijn – toen nog 2, maar later – 3 kinderen doorbrengen belangrijker dan promoveren. ‘Mijn vrouw werkte ook en dat was toen niet zo vanzelfsprekend. Als ik op tijd naar de crèche moest, kreeg ik soms opgetrokken wenkbrauwen. Ik vond het belangrijk er voor mijn gezin te zijn. Mijn ouders overleden vroeg, en in mijn werk zie ik hoe kort het leven kan zijn.’ Ook het feit dat Woudstra bij de koffie door collega’s met zijn voornaam aangesproken wilde worden, was 27 jaar geleden baanbrekend. ‘Dat zorgde voor wat discussie, want het Anna was toe nog vrij hiërarchisch. Maar ik vond: we zijn een team. En dan spreek je elkaar bij de voornaam aan.’
De puzzel van interne geneeskunde
Woudstra koos bewust voor interne geneeskunde. ‘Het is afwisselend werk. Je combineert acute gevallen met chronische zorg. Daarnaast spreekt de puzzel me aan: je gaat als een rechercheur op zoek naar de oorzaak van klachten. Als dat lukt, geeft dat veel voldoening.’
In die 27 jaar legde hij menig puzzel. Welke momenten blijven hem bij? Eén patiënt herinnert hij zich nog goed: ‘Een 90-jarige non vertelde me dat ze al jaren niet meer in God geloofde. Ze schreef later een boek waarin ze mij noemde: ‘Mijn lieve internist in het Anna.’ Dat raakte me.’
Bijdrage aan de zorg
Ook in moeilijke tijden stond de internist klaar voor het ziekenhuis. Tijdens de coronaperiode hielp hij bij het opzetten van het crisisteam. ‘Het was zwaar, maar samen hebben we veel bereikt. Het geeft voldoening dat ik bijdroeg aan de koers van het ziekenhuis, ook in de managementrollen die ik had. Ik heb in de breedte bij kunnen dragen aan de zorg.’
Klaar voor nieuwe avonturen
Zijn opvolger is ingewerkt en Woudstra laat zijn werk met vertrouwen achter. ‘Ik ga eerst even ontspannen en bijkomen. Het zal wennen zijn, zonder collega’s, patiënten en de drukte van de dag. Gelukkig heb ik hobby’s genoeg, zoals lezen, fietsen en tuinieren. En wie weet wat ervoor in de plaats komt. Vrijwilligerswerk? Toch weer een dag in de zorg? Ik zie het wel!’
