Op een zachte novemberavond verzamelden zich ouders, grootouders en kinderen bij Woonzorgcentrum Nicasius voor de viering van Sint Maarten. Omdat 11 november dit jaar op een doordeweekse dag viel, werd de traditionele lampionnentocht verplaatst naar de zaterdag erna, zodat iedereen – die dat wilde – erbij kon zijn.
Onder muzikale begeleiding van tamboerkorps Net Als Toen trok een kleine maar warme stoet langs ’t Perron en via de Spoorslaan naar de pastorietuin.
Het donkere pad in de pastorietuin, langs het kerkhof, was sfeervol verlicht met lampjes, wat de tocht een bijna magische sfeer meegaf. Twee pony’s vergezelden de groep, waarvan één de ruiter met mantel en zwaard droeg: Sint Maarten zelf.
In de pastorietuin verwelkomde kapelaan Hans van der Donk het gezelschap en stond hij stil bij de betekenis van de viering. Hij vertelde over Sint Martinus (is het zelfde als Sint Maarten), de Romeinse soldaat die zijn mantel deelde met een bedelaar en uiteindelijk heilige werd. Zijn boodschap was helder: ook kleine gebaren, zoals een kaartje sturen of iemand echt spreken, kunnen vandaag nog het verschil maken.
Vervolgens werd het levensverhaal van Sint Maarten opgevoerd met jonge acteurs en een verteller. Van zijn jeugd tot zijn ontmoeting met de bedelaar bij de poorten van Amiens, en de legendarische droom waarin Christus hem verscheen, gehuld in het stuk mantel. Zelfs het bekende ganzenhokverhaal, waarin Martinus zich verstopte om niet tot bisschop gekozen te worden, ontbrak niet.
De vertelling eindigde met een mooie boodschap: iedereen kan iets van Sint Maarten in zich dragen – met aandacht, mededogen en een luisterend oor kun je licht brengen in het leven van een ander.
Na afloop mochten de leden van tamboerkorps Net Als Toen nog even laten horen dat ze goed kunnen trommelen, waarna er voor jong en oud iets lekkers klaarstond. Voor de kinderen was er Chocomel met kruidkoek of speculaas. En voor de muzikanten? Die kregen een drankje – uit Lieshout, zo werd met een knipoog verteld.
