Als ik naar buiten kijk heb ik niet het idee dat het begin augustus is. De bladeren van de bomen zijn nog groen maar ik waan me meer in eind oktober. Dus neem ik nog een kop koffie en een deel van de weekendkrant. Ik bewaar altijd een stuk om dat door de week te lezen. Met veel plezier lees ik de column van plaatsgenoot Rob. Heb je de krant niet? Rob Scheepers is met zijn gezin aan het opruimen geslagen en nu is de voorraadkast aan de beurt. Hij stuit op verpakkingen die waarschijnlijk door het maar bijschuiven een beetje in het vergeethoekje terecht zijn gekomen. Het zijn juist vaak van die aankopen die je normaal ook niet zo snel koopt maar och, het is in de reclame of , laten we dit ook eens proberen. Producten die het gemak van de mens dienen maar waar je uiteindelijk soms toch nog een hele tas boodschappen aan toe moet voegen.
Producten met een scala aan ingrediënten waar je waarschijnlijk geen toet van begrijpt en het voor zoete koek aanneemt. Nou je kunt van mij aannemen dat er heel veel producten zijn die je dan nog beter kunt inruilen voor zoete koek ook al is dat ook niet alles.
Ingrediënten die je smaakpapillen zo verleiden dat je maar door blijft eten. Voor je het goed en wel in de gaten hebt gaat de broekriem wat losser. Stofjes die je darmen flink onder druk zetten en je hormonen op hol jagen. Stofjes die van alles uitspoken in je lichaam zonder dat jij daar weet van hebt tot je klachten krijgt waarvan je het vermoeden niet hebt dat dat van je eten kan komen. Nee niet van de verse boontjes of de spruiten hoewel die bij sommige mensen ook de darmen flink onder druk kunnen zetten. Maar wel van de kant en klaar dat houdbaar is tot St Juttumis. Het zakje waar je water bij doet, drie keer roeren, vijf minuten wachten en je hebt een maaltijd op tafel.
De momenten dat ik trots was als ik mijn moeder mocht helpen in de keuken met de pudding en de soep uit een pakje liggen ver achter me. De cake mix werd ook favoriet terwijl de eigen gebakken cake van mijn moeder de lekkerste was die ik me kan heugen. De kloppers aflikken was het hoogtepunt. Gewoon met rauw ei, boter, bloem en suiker. Als ik nu ooit een cake bak dan neem ik dus eieren, boter, bloem en wel heel veel minder suiker als mijn moeder deed. Nee, dus niet zo’n superhandig pak waar ik uiteindelijk toch nog alles aan toe moet voegen. Net zoals de boerenomelet van Rob. Verpakking met drie keer niks als inhoud.
Al met al, stop de volgende keer als je boodschappen doet toch maar eens een leesbril in je tas. De verleiding zit hem in de verpakking en schreeuwende kleuren. De misleiding in de ieniemienie priegellettertjes ergens heel handig weg gemoffeld.
Misschien is zo’n dag als vandaag ook voor jou een mooi moment om de voorraadkast eens onder handen te nemen. Zet even je leesbril op. Ik ben benieuwd wat jij allemaal tegenkomt.
Ik wens je een fijne zomervakantie, Jeanne