Ik wil me graag even voorstellen voor diegenen die wat later in Heeze zijn komen wonen. Ik ben Adriaan van der Velden geboren [1952] in Heeze langs het eerste voetbalveld van Heeze aan de Somerenseweg.
Na dat ome Leo was gestorven zijn we met de platte kar verhuisd naar de Ginderover waar mijn vader de Vege winkel wilde voortzetten. Ik was toen 15 jaar, oudste van 6 kinderen, en dus voorbestemd om de winkel voort te zetten.
In die tijd was er in elke straat nog een winkeltje waar je op de pof kon kopen. Dat was ook de tijd dat Heeze 16 kroegen had en iedereen elkaar kende. Ik heb nog tot mijn 20 jaar boodschappen rondgebracht op de fiets.
Het leven en de maatschappij veranderde toen snel. De winkel op de hoek was ten dode opgeschreven en de winkel op de Ginderover had geen toekomstperspectief meer.
Dat was de reden dat we een winkel hadden overgenomen op de Rijpelberg in Helmond. Ik hoor de reacties van van mijn vrienden en bekenden nog steeds. De Rijpelberg in Helmond, volgens mij ben je helemaal gek geworden. Wist ik veel.
Maar we hebben een hele goede tijd gehad in Helmond en hebben er nooit geen spijt van gehad. We hebben er bijna 30 jaar een supermarkt gehad die elke 5 jaar een stukje groter werd. Maar Heeze hebben we nooit verlaten. Die stap was te groot.
Daar hadden 10 jaar lid van de scouting en een leven lang lid van tafeltennisvereniging de Meppers voor gezorgd.
Maar na 56 jaar was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ik ben toen naar Colombia verhuisd. Dat kende ik via Fried Deelen waar we al jaren zowat elke 2 jaar op bezoek gingen. Al die tijd hielp ik hem al met een school. Deze school was echter door allerlei reden op sterven na dood en dus dat leek me een mooie uitdaging.
Ik sprak echter geen woord Spaans en ik was alleen. Dus eerst een vrouw gezocht maar ook die sprak alleen maar Spaans. Dat was een tijd van echte uitdagingen. Toen wisten we weer wat intensief leven was als je niet verstaat wat anderen zeggen en jezelf heel veel te vertellen hebt aan personen die geen letter verstaan van wat je zegt.
Maar ook dat zijn we te boven gekomen. De school is gegroeid, compleet gerenoveerd en heeft nu 160 leerlingen. Nu verstaan de mensen me wel ook al heb ik regelmatig het idee dat ze me niet willen verstaan.
Die renovatie en de exploitatie is voor een groot gedeelte mogelijk geworden door de giften van vrienden en bekenden uit Heeze. Dat is het mooie van een dorp. De binding is zo groot dat al deze mensen [ook al ben ik nu een oude sjors] me gelukkig nog steeds niet vergeten zijn.
Ik ben blij en trots dat ik mag zeggen, eens een Heezenaar altijd een Heezenaar.
Adriaan van der Velden San Bernardo del Viento Cordoba Colombia
